zondag 1 februari 2015

'not a flu bug'






Deze week slechts een vluchtige notitie.

Uw correspondent heeft een virus ontvangen. Vorige week vrijdag gelanceerd door Beata waar we, na haar optreden bij de muziekschool, nog wat zijn gaan drinken. Op zondagavond heeft zij zich koortsig afgemeld voor een bruiloft waar wij samen met Marissa en Rolly wel aanschuiven voor diner, drank en dans. We raken steeds meer ingeburgerd in Stung Treng. Op zich nog niets aan de hand. Vanaf woensdag echter keelpijn, niezen, snotten, hoesten, hoofdpijn en een algemeen gevoel van malaise. Het is toch wat dat in een Cambodjaanse winter waarbij het bijna 30° C is en de gehele dag de zon schijnt Martin gewoon ordinair verkouden wordt. Ans is gelukkig tot nog toe de dans ontsprongen. Michiel is het een zelfde virus als thuis??

Wel een productieve week. Ans heeft gesproken met 'Save the Children' over hun project in het ziekenhuis voor Health Center verloskundigen. Zij wil hierin participeren en er zal later een vervolggesprek komen met hun directeur. Seylak, docent aan het regionaal trainingscentrum, zal bij dit gesprek aanschuiven.
Met Seylak hebben Ans en Martin al verschillende gesprekken gevoerd over het verbeteren van het onderwijs aan de studenten. Het ontwikkelen van case-studie formulieren en het geven van workshops en trainingen op het RTC. Vrijdag hebben we samen met hem en de directeur van het RTC gesproken over het ontwikkelen en organiseren van drie workshops. Partogram, hechten en didactiek. Goed om een gesprek met deze directeur te hebben. Verrassend is dat hij oppert om bijeenkomsten met studenten en docenten te organiseren met tot doel informatie te verzamelen die kan leiden tot het maken van een zogenaamde 'SWOT' analyse voor het RTC. Dat hij voorstelt om dit dan meteen maar komende maandag te doen is voor Martin wel wat erg kort door de bocht. Niet omdat hij stevige hoofdpijn heeft maar het lijkt hem verstandig om dit soort activiteiten zorgvuldiger voor te bereiden en op een later tijdstip te plannen. Hij zal binnenkort contact opnemen met een docent die net terug is van een opleiding in Australiƫ en misschien degene is die het voorstel over een 'SWOT' analyse in eerste instantie gedaan heeft.




Maar goed, er valt meer dan genoeg werk voor ons beiden te doen. Langzaam maar zeker breidt ons zakelijke en sociale netwerk zich uit. Vreemd om te bedenken dat we volgens de eerste overeenkomst met VSO in maart zouden afronden terwijl we nu eigenlijk pas goed opgang komen en bijvoorbeeld workshops plannen voor april.

Het antwoord op de vraag of we mogelijk met een jaar willen verlengen tot juli 2016 wordt meer en meer urgent. Komende week vertrekken we naar Phnom Penh om donderdag met de directeur van VSO te gaan praten over een lange(re) termijnvisie en een eventuele verlenging van Ans haar plaatsing. Martin zal een dag later Beata vervangen op de vergadering van VolCom (Volunteers Community) om zo Stung Treng te vertegenwoordigen. Dit betekent voor de trouwe lezers van ons blog dat we volgende week waarschijnlijk niets zullen publiceren want twee dagen Phnom Penh betekent ook twee dagen hobbelen in de bus en zo weinig gelegenheid tot het schrijven van een stukje. 

Tot slot zijn er allerlei verwikkelingen met de andere volunteers. Zo heeft Sophea haar ontslag genomen als assistent van Ans. Zwangeren zijn niet zo evenwichtig en doordacht zullen we maar denken. Wel erg onhandig en een beroerde timing. Meer roddel, achterklap en wat verder ter tafel komt in een volgende aflevering.
Nu eerst maar even de neus snuiten.







Li Hai






1 opmerking:

  1. Ik had een kleine leesachterstand als gevolg van een nare griep die hier heerst en waar veel mensen last van hebben (gehad). Maar ik heb alles gelezen en de foto's bekeken. Die handschoen van die werkman maakte wel indruk op me net als het haar van de mevrouw die achter het orgel zit. En wat ook indruk op me maakte is dat jij, Ans, een matras hebt gekocht waar je sponsmateriaal (om het hechten op te leren toch?)uit knipt.
    Mooi die foto van okt '14 en nu, wat een verschil in waterstand.
    Tot een volgende keer en lieve groet,

    Marita

    BeantwoordenVerwijderen