zondag 27 december 2015

Voer






En heeft het gesmaakt? De kerstdagen zijn achter de rug en jullie kunnen je opmaken voor de oliebollen en de appelflappen. Biertje erbij, stukje leverworst of een glas wijn en wat geurige kaas. Volgens de Volkskrant is het een extreem warme kerst geweest. Hier was het gewoon een dikke 30° C en niets bijzonders.


Cambodjanen houden, net als wij, van eten. Over smaak valt ook hier ongetwijfeld te twisten maar de variatie is minder groot en we horen ze eigenlijk zelden of nooit ruziën. Waar in Nederland de supermarkten in deze tijd van het jaar een grote diversiteit aan etenswaren en smakelijkheden aanbieden is het aanbod op de markt in Stung Treng nauwelijks onderhevig aan verschillen. De koriander mag van de een op de andere dag verdwenen zijn maar daarvoor in de plaats verschijnt munt. Kip en vis worden iedere dag vers aangevoerd. Aan de versheid hoeven we niet te twijfelen want veel wordt gewoon levend verkocht.



Naast de markt levert de natuur voor veel Cambodjanen hun dagelijkse voedsel. Het water in de rivieren is inmiddels ver gezakt en overal zien we langs de drooggevallen oevers kleine akkertjes ontstaan. Bermen en waterplassen leveren een eigen bijdrage en waar water is wordt gevist. Menig huishouden heeft kippen en hanen rondscharrelen. Een tochtje door de omgeving biedt soms verrassende manieren van eten verzamelen.




Woensdagavond zijn we uitgenodigd voor een gezamenlijke maaltijd in het huis van twee Nieuw-Zeelandse missionarissen. Het is opvallend dat we nu al 4 verschillende kerkelijk geïnspireerde buitenlandse organisaties ontmoet hebben in Stung Treng. Met Joyce werken we al vanaf het begin samen omdat zij ook actief is op de school voor verpleeg- en verloskundigen. Joy, voorzitter van Youth with a Mission’ in Cambodja hadden we ook al wel eerder ontmoet. Nieuw zijn nu de Nieuwzeelanders (3) en een Japans echtpaar dat zich ook inzet om het Christelijke woord te verspreiden. 

Het is niet zo dat deze mensen prekend en bijbel zwaaiend naar de verschillende gemeenschappen trekken. Alles behalve. In de praktijk werken ze, net als wij, met de mensen samen om hun leefomstandigheden te verbeteren. In tegenstelling tot het overgrote deel van de gewone NGO’s trekken ze naar de meest afgelegen dorpen en gemeenschappen. In ons deel van Cambodja vaak minderheidsgroepen die in, zelfs voor Cambodjaanse begrippen, armoedige omstandigheden leven. Waar wij binnen VSO de discussie voeren of we wel daadwerkelijk de allerarmste bereiken kunnen we voor deze missionarissen stellen dat zij dit zeker doen.


Misschien in de toekomst ooit een blog over de gedachtegang en activiteiten van Joyce die door een federatie van kerken in de VS wordt ondersteund. Centraal in haar verhaal staan Christelijke normen als naastenliefde en gemeenschapszin.

Maar goed, op een avond voor kerst waarbij we met z’n allen eten komt hun gezindheid niet anders naar voren dan in een gebed voor aanvang van de maaltijd. Aan ons VSO-ers is gevraagd of we groente gerechten en fruit willen bijdragen en Martin heeft in de keuken gestaan om een goed gevulde Indische linzen dal te bereiden. Ja, er was zelfs koriander èn munt aanwezig op de markt. De veronderstelling met vegetariërs vandoen te hebben bleek al snel ongegrond. Een groot stuk varken gaarde in de oven en kippen pruttelden in de pot. 


De Japanse echtgenote had rijst en tonijnsushi gemaakt en er was zelfs aardappelpuree met vette jus. Kortom de Stung Treng expats gaan zich te buiten aan een voedzame en rijk gevulde dis. Tot overmaat aan luxe blijkt bij de desserts dat zij over een beter lijntje naar Siem Reap en Phnom Penh beschikken dan wij. Slagroom, chocolade, pruimenmoes en zalige baksels verschijnen er op tafel. Onmogelijke ingrediënten voor hen die afhankelijk zijn van de markt in Stung Streng. Al smaken de druiven en watermeloen ook prima.



Een van de mooie dingen aan een langdurig(er) verblijf in een plattelandsplaats ver weg is dat je allerlei mensen ontmoet die ook ver van huis zijn. Hun persoonlijke achtergrond, cultuur en land maakt dat ze een andere kijk op de wereld hebben dan wij. Wij, Nederlandse calvinisten, hebben het gelijk natuurlijk al eeuwenlang volledig aan onze kant maar het is leuk en soms verrassend om te ervaren hoe anders men de wereld kan beschouwen. Het grote voordeel van expats is dat er weinig taalproblemen zijn. We praten allemaal ons eigen accent Engels en dat maakt het gesprek eenvoudiger dan met de ons omringende lokale Khmer bevolking. (Ons onvermogen om Khmer te leren spreken is misschien wel de grootste frustratie.)  Ja, zo’n ontmoeting tussen gelijkgestemde zielen is een mooie verrijking van een buitenlands avontuur. Worden het vrienden? Volgens Facebook, Google+ en soort gelijke sociale media wel. ‘You’ve got a new friend.’ In de praktijk van het gewone leven niet want we zijn allen in meer of mindere mate passanten in Stung Treng. Wat niet wegneemt dat de aanwezigheid van de andere VSO-ers en expats het leven een stuk aangenamer maakt. 
Nu zijn wij samen maar we prijzen ons gelukkig met de aanwezigheid van een aantal zorgzame lotgenoten. 

Ja, ja, mensen. Het is kerst. J



De gevolgen van nieuwe vrienden maken laten zich gemakkelijk raden:

Beata mailt op 1e kerstdag het volgende mailtje.

Ywam Christmas Get-together Sunday 27th at 3pm
Dear All

Sorry guys but I have to act a "Christmas Angel" at your door step today. I got this message at 10 pm last night.

Ywam has called officially to me thro Piseth their ESWG rep to pass on this message to you all 4 VSO volunteers.

We are all cordially invited to attend the above function to be held at the YWAM church compound on Whitsunday( Sunday 27th ) at 3 pm.
The activity will be a xmass church service followed by a get together congregation reception/party sponsored by their church.

Ywam feels that this is the beginning of knowing our fellow development workers after the Wednesday get together at Emilys ,where we met their Director Joy and a co-worker Michelle.

I asked if we could bring anything and the response was no because YWAM church takes on all the responsibility for each one attending as a gift to mankind to celebrate Christmas for those that are giving service to God and Mankind.

Regards

Beata

Daar gaan we dan met ons goede fatsoen. 


Beata en Rolly, belijdend katholieken, gaan zeker. Kunnen ze mooi een stukje protestantisme meepakken. We hebben onderling de afspraak dat als we als VSO-ers ergens uitgenodigd worden we dan ook gezamenlijk gaan. In de praktijk betekent dit opdraven op Khmer feesten en partijen, wat in de meeste gevallen leuk en aangenaam is. Maar, voelen we ons aangesproken om Kerstmis te vieren onder het mom van ‘giving service to God and Mankind’ ? Ach, we zijn allebei ooit al eens gedoopt en Martin heeft de neiging om te gaan kijken wanneer de monniken in de pagode aan de overkant van de straat een dienst opdragen dus laten we dan ook maar eens gaan ervaren hoe Amerikanen dit aanpakken. Kerstviering in een Pinksterkerk, het is weer eens wat anders.

O ja, al die afkortingen geven wat Martin betreft nog al eens verwarring. Ywam staat voor ‘ Youth with a mission’. Toen Martin de directeur Joy (niet te verwarren met Joyce) vorig jaar eens tegen kwam kon hij het niet laten haar te vragen wat die missie dan is. “Bringing the Gospel.”

Mooi, laten we maar wat gaan zingen zondagmiddag.




 Li Hai



1 opmerking:

  1. Hoi, daar ben ik eindelijk weer. Ik ben helemaal bij met het lezen van jullie blog. Eindelijk heb ik vakantie en dus wat meer tijd. Erg leuk al die verhalen van jullie belevenissen. Al vast heel veel gezondheid en geluk in 2016.
    x Marita

    BeantwoordenVerwijderen